Αυτή η ιστοσελίδα απαιτεί ένα σύγχρονο πρόγραμμα περιήγησης

Εκείνη που σκεφτόταν διαφορετικά

ΡΟΖΑ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ

Η Ρόζα Λούξεμπουργκ (τρίτη από αριστερά) κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος στο Συνέδριο του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας (SPD) στην Ιένα, τον Σεπτέμβριο του 1905.

Σοσιαλίστρια , https://www.rosaluxemburg.org/el/positions/#4 | Η Ρόζα Λούξεμπουργκ στο περιθώριο του Συνεδρίου της Β΄ Διεθνούς στη Στουτγάρδη το 1907. οικονομολόγος , https://www.rosaluxemburg.org/el/decisions/#3 | Η δρ. Πολιτικής Οικονομίας δίδαξε από το 1908 έως το 1914 Ιστορία της Οικονομίας στην Κομματική Σχολή του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας. ανεξάρτητη γυναίκα, https://www.rosaluxemburg.org/el/decisions/#3 | Το Διεθνές Σοσιαλιστικό Γραφείο (Internationales Sozialistisches Büro [ISB]), που εκλέχτηκε το 1904 στο Άμστερνταμ και στο οποίο η Ρόζα Λούξεμπουργκ ανήκε –ανάμεσα σε κατά πλειονότητα ηλικιωμένους άντρες– έως το 1914.   επιστολογράφος με ποιητικό λόγο https://www.rosaluxemburg.org/el/category/material/letters | Φωτοαντίγραφο γράμματος της Ρόζας Λούξεμπουργκ από τη φυλακή στο Βρόνκι (κοντά στο Πόζεν, σημ. Πόζναν) προς τη Λουίζε Κάουτσκι. και παθιασμένη λάτρις της φύσης https://www.rosaluxemburg.org/el/decisions/#9| Αποσπάσματα από το βοτανολόγιο, που η Ρόζα Λούξεμπουργκ συνέχιζε να συμπληρώνει με υλικό όσο ήταν στη φυλακή. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ ήταν πολλά ‒ και πολύ περισσότερα της αποδόθηκαν μετά τη δολοφονία της. https://www.rosaluxemburg.org/el/decisions/#10 | Μνημείο για τη Ρόζα Λούξεμπουργκ στο κανάλι Λάντβερ, όπου στις 15 Ιανουαρίου 1919 πέταξαν τη σορό της.  Στις 5 Μαρτίου 2021 https://www.rosaluxemburg.org/el/decisions/#1 | Η Ρόζα Λούξεμπουργκ σε ηλικία 12 ετών. είναι η 150ή επέτειος από τη γέννησή της.

«Το να λες την αλήθεια παραμένει η πιο επαναστατική πράξη».[1]

Τι μπορούμε να μάθουμε από τη ζωή και το έργο της Ρόζας Λούξεμπουργκ; Πώς θα περιέγραφε την κρίση του καπιταλισμού; Θα καλούσε σε μαζική απεργία λόγω της αυξανόμενης κοινωνικής αδικίας και της κλιματικής κρίσης; Η Ρόζα Λούξεμπουργκ, που, όσο ζούσε, δεν ήθελε ούτε να ακούει για αυτό, θα αυτοχαρακτηριζόταν σήμερα φεμινίστρια;

Τι γνωρίζουμε για τη ζωή της; Το καλοκαίρι, διακοπές. Τον υπόλοιπο καιρό, στο γραφείο της, στα τυπογραφεία ή εκφωνώντας ομιλίες σε μπιραρίες και σε κάρα. Παθιασμένοι έρωτες – και… άλλο ένα άρθρο, η επόμενη διάλεξη, άλλος ένας προεκλογικός λόγος, ενδελεχής ανάγνωση κάθε μέρα, σπανίως όμως χρόνος για ένα δικό της βιβλίο. Ενδιαμέσως, φυλακή, είτε λόγω προσβολής του αυτοκράτορα, είτε λόγω μιας επανάστασης ή είτε λόγω παρακίνησης προς ανυπακοή.  Ποιες αποφάσεις την έκαναν να γίνει σοσιαλίστρια επαναστάτρια;

Εξίσου «άνευ συστήματος», όπως αναγκαστικά ήταν η ζωή της, προέκυπταν οι πολιτικές της θέσεις. Σιγά σιγά μόνο καταφέρνουμε να τις ανακαλύψουμε – και κάθε τόσο μας εκπλήσσει το πόσο πολλές είναι άγνωστες μέχρι σήμερα.

Στη συλλογή υλικού δημοσιεύονται διαφωτιστικά γράμματα, άρθρα, βίντεο και ακουστικά ντοκουμέντα από και για τη Ρόζα Λούξεμπουργκ.

«Οι πιο χαρούμενες στιγμές μου είναι μέσα στη θύελλα».[2]

Με αυτή την ιστοσελίδα, που βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της δημιουργίας της, το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ παρουσιάζει τη γυναίκα στην οποία αισθάνεται ότι οφείλει πολλά. Ναι μεν η τρέχουσα πανδημία μάς αναγκάζει να αναπροσαρμόσουμε τα σχέδιά μας, αλλά μία υπόσχεσή μας θα την τηρήσουμε πάση θυσία: Τα 150ά γενέθλια της Ρόζας Λούξεμπουργκ θα τα γιορτάσουμε! Για τις 4 και 5 Μαΐου 2021 υπάρχουν στο πρόγραμμα, μεταξύ άλλων, ένα διεθνές συνέδριο με θέμα την παγκόσμια πρόσληψη της Ρόζας Λούξεμπουργκ, μια ζωντανή ροή διαλέξεων, συνεντεύξεων και καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, καθώς και η συνεργασία με τη βερολινέζικη Φόλκσμπινε, που έχει ήδη ξεκινήσει, για την ιστοσελίδα της «Rosa Kollektiv: Oder aktiviere dein inneres Proletariat!» [«Η Κολεκτίβα της Ρόζας ή “Ενεργοποίησε το εσωτερικό σου προλεταριάτο!”»]

Υποσημειώσεις
  1. Rosa Luxemburg, «In revolutionärer Stunde: Was weiter?» στο Gesammelte Werke, τόμ. 2, Βερολίνο, 1972, σελ. 36.
  2. Γράμμα της Ρόζας Λούξεμπουργκ προς τη Ματίλντε και τον Ρόμπερτ Ζάιντελ, 28 Μαΐου 1910, στο Gesammelte Briefe, τόμ. 3, Βερολίνο, 1982, σελ. 160.